Gisteravond heb ik per abuis mijn oude dagboek zitten lezen van toen ik 15 was en toen kwamen er uiteraard allerlei onverwerkte emoties bovendrijven.
Toen ik 15 was zat ik op een school voor kinderen met leer en gedragsproblemen, dat was best heel moeilijk om mee om te gaan.
Dit stukje heb ik heel lang weggestopt omdat het te zwaar was om naar te kijken of over na te denken, echter omdat ik een boek wil schrijven begon ik toch aan die confronterende reis naar t verleden..
Natuurlijk raakte de passages mij en zag ik met een volwassen oog dingen heel anders dan toendertijd midden in mn pubertijd, toch zag ik hoe moeilijk ik het had op school en thuis om mezelf
staande te houden.
Vandaag de dag heb ik nog steeds problemen met mijn zelfbeeld omdat ik vroeger veel werd uitgescholden voor 'heks' . Kinderen vonden mij lelijk omdat ik er net wat anders uitzie dan de meeste mensen.
Desondanks ben ik juist de persoon geworden die ik vandaag ben door alles wat ik heb meegemaakt en er is wat voor te zeggen dat ik mezelf toch voldoende heb kunnen ontwikkelen tot de volwassen vrouw die ik vandaag ben.
Wat je niet kapot maakt, maakt je sterker!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten