Contact met het UWV

 

Een contactmoment met het UWV

Afgelopen dinsdag werd ik door het UWV gebeld hoe het gaat. Sinds de wet

Harmonisering van kracht is wordt ik 2 keer per jaar gebeld door mijn arbeidscoach.

Afgelopen keer gaf k aan dat ik net begonnen was bij de bibliotheek als vrijwilliger, nu

kon ik vertellen dat ik met veel plezier bij de bieb werk en dat het  gelukt is om bijna

iedere woensdag aanwezig te zijn en mijn taakjes te doen. 

“Het is nu mijn plan om vanaf december 1 keer in de 2 weken op de vrijdag middag

te gaan werken om te kijken hoe dit gaat.”  Vertelde ik trots. “Okay.”  Zei hij kortdaat.

“Dan kijken we in het voorjaar hoe het er dan voor staat.”  

Ik voelde de druk direct al weer flink stijgen. “Ja, maar dit werkt nu maar

dit betekend niet dat ik overal zo aan de slag kan.” “ We hebben hier in het voorjaar

weer contact over.” Zei hij nog een keer. “ Okay… “  Licht gefrustreerd hing ik op..

dat was dus een gesprekje van pakweg 10 minuten…

Maar nu is voor mij de uitdaging om me hier niet het hele half jaar druk over te maken…

Druk door de harmonisering?

Ik vind het wel typisch dat ik toch druk ervaar vanuit het UWV terwijl ik sinds 2006 in

de Wajong zit en voor 80 tot 100% ben afgekeurd…

Nu ben ik voor mezelf gemotiveerd genoeg om weer aan het werk te willen en te kijken

wat ik wil en vooral wat haalbaar is op dit moment..toch moet ik goed mijn grenzen

aangeven en de ruimte nemen die ik nodig heb. Ik wil niet weer dezelfde fout maken

en te snel een traject ingaan omdat het UWV er zo bovenop zit!

Gelukkig heb ik voor mijzelf redelijk helder wat ik wil en wat mijn volgende stap is.

Ik heb nu een half jaar de tijd om dit rustig te overdenken en mijn plan te maken.

Ik heb geleerd om dingen vooral op mijn eigen tempo te doen!!

-

Hou moed, blijf bouwen!

 Begeleiding deel 3 de afrondende fase

Ik begon met begeleiding toen ik begin 2018 in een keiharde depressie

terecht kwam. Dit kwam onder andere door de korting op de Wajong 

en de tegenslag die ik had gehad met het zoeken van betaald werk in

de zorg. 

Ik had iemand nodig die me door de depressie heen kon helpen op 

dat moment. De begeleiding ging moeizaam, ik kreeg 4 verschillende

coaches in een jaar tijd die ik allemaal weg stuurde omdat ze me op de

verkeerde manier behandelden. 

Mensen zijn erg geneigd om vanuit een boekje te werken en in hokjes

te denken, dat is iets dat je absoluut moet laten bij mij. je kunt me het 

beste behandelen hoe ik me op dat moment voel, begeleiders en 

therapeuten gaan hier vaak de mist mee in.

Tijdens corona tijd vroeg ik opnieuw begeleiding aan om handvatten

te krijgen overzicht te behouden met alle veranderingen die er gaande

waren. Ik kreeg de juiste coach toegewezen die mij hierin heel goed heeft

kunnen helpen en dat was super fijn.

Omdat de WMO kortdurende trajecten zijn van 1.5 jaar moet ik iedere keer

weer de molen in om een nieuwe begeleider aan te vragen. Het voordeel is dat ik

nu weet waar ik moet zijn en hoe het werkt. t nadeel is dat ik steeds opnieuw mijn

verhaal moet vertellen en moet wennen aan een nieuwe begeleider.

Nu ga ik de komende tijd een nieuw begeleidingstraject in en krijg ik hopelijk meteen

de juiste persoon die me kan helpen met de opbouwende fase waar ik nu in zit!

Met 22q11ds gaat het allemaal niet vanzelf en moet je net wat harder knokken dan een

ander maar uiteindelijk vind ik mijn weg wel!

Een verjaardagsfeestje

 Oude angsten loslaten op een verjaardagsfeestje

Het afgelopen weekend had mijn moeder een huisje gehuurd om haar verjaardag te vieren met de familie. Ik dacht dat het alleen ' onze'  familie zou zijn, en kwam er dus vrij laat achter dat het dus ook de rest van de familie betrof. 

Angsten loslaten en verder gaan!

In eerste instantie reageerde ik heel boos want ik was bang dat ik al deze prikkels niet aan zou kunen en weer zou ontploffen waar iedereen bij was.

Gelukkig gebeurde dit niet! Ik kon  zelfs op mijn eigen manier de dag in te delen hoe ik graag mee wilde doen. Dit was een enorme eye-opener voor me en laat zien hoe ik hierin gegroeid ben.

Activiteiten begeleider in de dop

Ik stelde een namenspel voor om elkaars namen beter te leren kennen.  We hadden elkaar door oa corona zolang niet gezien dat iedereen wat moeite had met de namen. (Er waren 20+ mensen!)

Dat ik dit op deze manier kon aanpakken heb ik te danken aan de opleiding maatschappelijke zorg die ik gedaan heb. Ik heb daar de belangrijke ontwikkeling van client naar begeleider doorlopen.

Toen ik geen werk vond in de zorg dacht ik dat ik deze opleiding voor niks had gedaan, maar niets is minder waar blijkt nu dus! Ik heb handvatten gekregen om mezelf te redden in sociale situaties, iets wat ik voorheen nooit kon en alleen maar moeilijk en ingewikkeld vond.

Dit is voor mij uiteindelijk belangrijker en meer waardevol dan een betaalde baan in de zorg!

Met #22q11ds ontwikkel ik me langzamer, maar uiteindelijk vind ik mijn eigen weg wel!!